آشنایی با سیستم فیلترهای دستگاه تصفیه آب RO صنعتی
Shields (1979) گزارش کرد که غشاهای پلی آمید از نظر جسمی و شیمیایی پایدار هستند و در نتیجه می توان از آنها عمر طولانی غشا را داشت. برخی از پلی آمیدهای آروماتیک معطر در حین کار مداوم و در محدوده pH 4 تا 11 پایدار هستند ، در حالی که این محدوده عملکرد ممکن است برای مدت زمان 1 تا 2 تا 12 افزایش یابد.چطور بهترین دستگاه تصفیه آب انتخاب کنیم؟
استفاده طولانی مدت در مقادیر pH شدید ممکن است باعث تغییرات غیرقابل برگشت در ماده غشایی شود و توانایی جداسازی آن را تغییر دهد ، و کوزارک (1979b) محدوده pH عملیاتی باریک تری را از 3 تا 9 با مقدار بهینه pH ذکر شده 5.5 پیشنهاد کرد. غشا Polyهای پلی آمید قادر به عملکرد در دمای بالاتر از غشای استات سلولزی هستند (Burns and Roe 1979) و کوزارک (1979b) نشان دهنده دامنه عملکرد ایمن تا 49 درجه سانتیگراد است.
غشا Polyهای پلی آمید از این نظر که از نظر تخریب بیولوژیکی در برابر مواد بیولوژیکی مصون هستند ، از این نظر غشاهای پلی آمیدی یک مزیت اضافی دارند ، زیرا میکروارگانیسم ها هنوز آنزیم هایی ایجاد نکرده اند که با پلیمرهای مصنوعی واکنش نشان دهند (Burns and Roe 1979). مهمترین عیب غشاهای پلی آمید حساسیت شدید آنها به اکسیدان ها است. شرایط گارانتی 0 میلی گرم در لیتر غلظت کلر آب خوراک را مشخص می کند (کوزارک 1979b). اسپاتز و فریدلندر (1978) اظهار داشتند که هر زمان اکسید کننده ها ، به ویژه کلر در آب تغذیه قرار گیرند ، باید از پلی آمید به دقت اندازه گیری شود و احتمالاً از آن اجتناب شود ، مگر اینکه PH به حدی باشد که پتانسیل اکسیداسیون کم است. غشاهای کامپوزیتی لازم نیست فیلم سطح متراکم نازک و زیر ساخت متخلخل غشا os اسمز معکوس از یک ماده ساخته شود. با بهینه سازی تشکیل هر لایه و ساندویچ لایه ها با هم ، می توان غشایی با ویژگی های عملکرد برتر تولید کرد.
با کاهش ضخامت فیلم متراکم ، می توان نفوذپذیری غشاها را بدون کاهش رد نمک آنها افزایش داد. بلفورت (1977) گزارش داد که غشاهای کامپوزیتی قادرند آب دریا را با شار زیاد 1.02 m3 / m2.d (25 gal / ft2.d) با 10.3 MPa (1500 psig) شیرین کنند. حتی با وجود آب آشامیدنی تمیز ، شار آب از طریق یک غشا an ناهمسانگرد با زمان کم می شود. پدیده Th ظاهراً نتیجه یک فرایند خزش است که در آن لایه سطحی متراکم با ترکیب شدن با ساختار متخلخل بلافاصله در زیر آن ، ضخامت می یابد. اثر تراکم با غشاهای شار بالا و در دماهای بالا بیشتر نمایان می شود. یک مزیت عمده غشاهای کامپوزیتی بهبود مقاومت آنها در برابر این پدیده تراکم است (Porter 1978).